Алегорыя і прытча ў творчасці Ядвігіна Ша і Паскаля Кіньяра: параўнальна-тыпалагічны аспект

Abstract

У артыкуле пададзены аналіз філасофска-алегарычнай прозы ў творчасці Ядвігіна Ша і Паскаля Кіньяра, беларускага і французскага пісьменнікаў у параўнальна-супастаўляльным аспекце. У філасофскіх апавяданнях Ядвігіна Ш. алегорыя выступала ў якасці пэўнага літаратурнага прыёму, які даваў магчымасць паразважаць над унутранай сутнасцю чалавека, жыцця. У алегарычных творах П. Кіньяра праяўляецца формула “маўчанне - нараджэнне - жыццё - смерць – маўчанне”. Матыў маўчання мае дваякую семантыку, бо папярэднічае і пачатку, і канцу жыцця. Філасофска-алегарычныя творы П. Кіньяра маюць гібрыдную форму, не маюць выразнага сюжэту ці канфлікту, спалучаюць у сабе рысы эсэ, аўтабіяграфічных нататак і неаміфа, з’яўляючыся, хутчэй, фрагментам, кожны з якіх уяўляе сабой асобны культуралагічны пласт, спалучаючы міфы, гісторыю і сучаснасць.